درجه ویسکوزیته توصیه شده برای موتور خودرو به عوامل مختلفی از جمله نوع موتور، سن آن و شرایط کار بستگی دارد.
برای اکثر موتورهای خودروهای مدرن، روغن چند درجه ای مانند 5W-30 یا 10W-30 توصیه می‌شود. عدد اول، 5 یا 10، به ویسکوزیته روغن در دمای پایین یا توانایی آن در جریان در هنگام سرد بودن موتور اشاره دارد. عدد دوم، 30، به ویسکوزیته روغن در دمای بالا یا توانایی آن در حفظ یک لایه روغن قوی در دماهای بالا اشاره دارد.
برای یافتن درجه ویسکوزیته توصیه شده برای موتور خاص خود و همچنین سایر الزامات مانند نوع روغن (سنتتیک، معمولی و غیره) و رتبه بندی API، مهم است که دفترچه راهنمای مالک خودرو خود را بررسی کنید. علاوه بر این، برای اطمینان از عملکرد بهینه و محافظت از موتور، همیشه بهتر است از توصیه‌های سازنده برای ویسکوزیته روغن پیروی کنید.
استانداردهای صنعتی مانند API (موسسه نفت آمریکا) و SAE (انجمن مهندسان خودرو) معمولاً برای تعیین کیفیت روغن‌های روان کننده از جمله روغن موتور استفاده می‌شوند. این استانداردها مبنایی را برای ارزیابی عملکرد روغن و حصول اطمینان از برآورده شدن الزامات خاصی برای استفاده در موتورهای احتراق داخلی فراهم می‌کند.
رعایت استانداردهای API و SAE یک الزام قانونی نیست، اما به طور گسترده ای به عنوان نشانه ای از یک روغن با کیفیت بالا در نظر گرفته می‌شود که برای عملکرد خوب در شرایط مختلف آزمایش و تایید شده است. بسیاری از خودروسازان استفاده از روغن‌هایی را توصیه می‌کنند که استانداردهای API و SAE را در خودروهای خود داشته باشند و اکثر برندهای معتبر روغن، روغن‌هایی تولید می‌کنند که این استانداردها را رعایت می‌کنند.
به طور خلاصه، در حالی که رعایت استانداردهای API و SAE یک الزام قانونی نیست، اما به عنوان نشانه ای از روغن با کیفیت بالا در نظر گرفته می شود که برای عملکرد خوب آزمایش و گواهی شده است.
روغن سنتتیک و روغن معمولی از نظر ترکیب و خواص متفاوت هستند. نفت معمولی که به عنوان نفت معمولی نیز شناخته می‌شود، از نفت خامی به دست می آید که برای تولید روغن روان کننده تصفیه شده است. این ماده از هیدروکربن‌های طبیعی تشکیل شده است که می‌توانند بر اساس منبع نفت خام از نظر ترکیب متفاوت باشند.
از طرف دیگر، روغن سنتتیک یک روغن مصنوعی است که به گونه ای طراحی شده است که ویژگی‌های عملکردی بهتری نسبت به روغن‌های معمولی داشته باشد. روغن‌های مصنوعی از طریق فرآیندهای شیمیایی ایجاد می‌شوند که ذخایر پایه نفتی را با سایر ترکیبات شیمیایی ترکیب می‌کنند. این فرآیند ساختار مولکولی یکنواخت‌تر و یکنواخت‌تر را امکان‌پذیر می‌کند و در نتیجه خواص بهبود یافته‌ای مانند عملکرد بهتر در دمای پایین، کاهش فراریت، و مقاومت بالاتر در برابر اکسیداسیون و تجزیه حرارتی را به همراه دارد.
به طور کلی، روغن‌های مصنوعی عملکرد بهتری نسبت به روغن‌های معمولی دارند، به ویژه در شرایط رانندگی شدید مانند دماهای بالا، بارهای سنگین و فواصل طولانی تخلیه روغن. با این حال، روغن‌های مصنوعی معمولاً گران‌تر از روغن‌های معمولی هستند و همه خودروها به استفاده از آنها نیاز ندارند. همیشه توصیه می‌شود که توصیه‌های سازنده را برای نوع خاصی از روغن مورد استفاده در خودروی خود بررسی کنید.
